Çinçilla kürk hayvanının anavatanı Güney Amerika'daki And Dağları'nın yüksek kesimleridir. Doğal ortamlarında ağaç kovukları ve mağaralarda yaşayan bu hayvanların besin kaynağı da yabani bitki tohumları ve ağaç kabuklarıdır. 1923 yılında Amerikalı maden mühendisi Mathias F. Chapman And Dağlarından topladığı yabani Çinçillalarla ilk üretim çiftliğini California'da kurmuştur. Batı Avrupa ve Almanya'da üretim çiftliklerinin kurulması 1950 yılından itibaren başlamış ve 1965 yılına kadar damızlık Çinçillalar ABD'den getirilmiştir. Almanların itinalı çalışmaları sonucunda üretim en yüksek düzeye gelmiş ve Çinçilla kendi endüstrisini yaratmıştır.
Çinçilla kürk hayvanı yün tavşanı ailesine mensup küçük ve çok sevimli bir hayvandır. Ayrıca diğer kürk hayvanlarına göre üretimi en kolay ve ucuz olanıdır. Yetişkin bir Çinçillanın ağırlığı ortalama 600gr olup, boyu 25-30cm arasındadır. Hayvan başına aylık 750gr yem ihtiyacı olan Çinçillanın yıllık toplam bakım masrafı 4USD'dir. Hayvanın günlük her türlü vitamin ihtiyacını karşılayan standart yemin yanında çeşitli kuru otlar, elma ve kuru üzüm gibi meyveler de verilebilir. Diğer gece hayvanlarında olduğu gibi, bu hayvanlar da her gün akşam üzeri yemlenirler. Yem verme işi sadece akşamları hayvan başına bir yemek kaşığı yem (25-30gr) paylaştırmaktan ibarettir. Bunun yanında üretici isterse bir tutam kuru ot veya değişik lezzetler verebilir. Standart yemi üreticinin hazırlaması mümkündür. Dikkat edilmesi gereken nokta mısır, yulaf, buğday gibi tahılları belli oranlarda harmanlamaktır. Yemde şekil değil, içerik önemlidir.
Çinçilla üretimi için kuru ve kapalı yerler uygundur. Kış aylarında bulundukları yerin ısısı yavru sağlığı açısından 5 derecenin altına düşmemelidir.Yaz aylarında ise, 30 derecenin yukarısı üretimi olumsuz etkiler. Garaj, ahır veya balkon gibi ısı yalıtımı olmayan yerlerde üretim yapılamaz. Ayrıca ana cadde üzerinde bulunan veya torna atelyesi gibi aşırı gürültüye maruz kalan mekanlarda üretim verimli olmaz. Nispeten sessiz, bol temiz hava alabilen ve dış etkenlere karşı korunabilir ortamlar üretim için müsaittir. Üretim kafesleri özel alaşımlı paslanmaz telden imal edilmektedir. Bu kafesler yan yana ve üst üste dizilebildikleri için 10 metrekarelik bir odada 80-100 hayvan beslenebilir. Üretim kafesleri piyasada hazır halde bulundukları gibi, isteyen üretici kendisi de imal edebilmektedir. Kafes imalatında kullanılan tel ve ölçüler (170x40x50cm) her ülkede aynıdır. Bir ailelik kafesin maliyeti 50USD civarındadır.
Çinçillalar poligami (çok eşli) olarak üretilirler. İdeal sisteme göre bir erkek hayvana dört dişi hayvan verilir ve erkek bir geçit aracılığıyla dişi hayvanlara ulaşır. Erkek ve dişi yavrular en erken beş aylık olduktan sonra çiftleştirilebilir. Çinçillalar yılda üç defa yavrulama özelliğine sahiptirler. Hamilelik süresi 110 gündür ve her doğumda 1-6 arası yavru verirler. En sık görülen doğum başına 2-3 yavrudur. Damızlık Çinçillalar doğum yaptıkları gün tekrar hamile kalabilirler. Çinçilla yavruları gözleri açık, tüylü olarak doğar ve hemen hareketlenirler. Yavru hayvanlar 6-8 hafta annesinin yanında kaldıktan sonra ayrı kafeslere alınırlar. Kürkün olgunlaşması için 8-10 aylık olmaları gerekir. Bu hayvanların ömrü 15-18 yıl kadardır ve üretkenlikleri ömür boyu devam eder.
Çinçilla kürk hayvanının bilinen salgın hastalığı yoktur. Zaten üretim kafeslerinde her hayvan ayrı bölmede bulunduğu için birbirileriyle temas söz konusu değildir. Ancak yanlış bakım uygulanırsa toplu sorun yaşanır. Örneğin küflü yem verilirse veya makarna, portakal kabuğu gibi ilgisiz gıdalar hayvanın önüne konulursa, üreticinin problem yaşaması kaçınılmazdır. Kemirgenler sınıfından olan Çinçillanın çok hassas olduğu söylenemez. Eğer üretici tarafından ısrarla yanlış bakım uygulanırsa, bir süre sonra hayvanın dengesi bozulur. Çinçilla üretiminde anahtar kelime temizliktir. Hayvanın yediği, içtiği ve mekanı asgari düzeyde bile olsa temiz ise, üreticinin korkması için bir sebep olmaz.
Çinçilla üretimi özünde deri işidir. Dünyada bu hayvanlar öncelikle kürkü için yetiştirilirler. Türkiye'de ise öncelik damızlık yetiştirmektedir. Türkiye'deki damızlık talebi karşılanmadan deri işine ağırlık verilemez. Önümüzdeki 5 yıl içinde ülkemizdeki talep ancak karşılanabilir. Her üretici öncelikle kendi kapasitesini artırmayı düşündüğü için ürettiği hayvanları damızlık olarak kullanmaktadır. Dolayısıyla sadece erkek hayvanların bir kısmı deriye dönüşmektedir.
Soğuk ve zengin her ülkede Çinçillanın piyasası vardır. Belli şehirlerdeki kürk borsalarında bu hayvanların derileri ihale yoluyla ve binlerce alınıp satılmaktadır. 8-10 aylık standart bir Çinçilla derisinin dünyadaki fiyatı 30-50USD arasında değişir. Doğal renginden farklı olan beyaz, kahverengi, menekşe ve mozaik gibi mutasyon renklerdeki deriler 400USD fiyata kadar alıcı bulmaktadır Konfeksiyon işleminden geçtikten sonra meydana gelen bir Çinçilla mantonun fiyatı 10-30 000USD arasıdır.

Kültür hayvancılığı kapsamında değerlendirilen Çinçilla üretimi dünyada fazla tepki çekmez. Sonuçta doğadan toplanmıyorlar ve insan emeğiyle üretiliyorlar. Avrupa'nın birçok ülkesindeki gelir düzeyi bizim 8-10 katımız olduğuna göre ve yılın büyük bölümü soğuk iklimde geçtiğinden Çinçilla kürkü onlar için lüks sayılmayabilir. Finlandiya, Norveç, Danimarka gibi ülkelerdeki kürk borsalarının merkez olmasında en büyük etken kürke olan taleptir.
Çinçilla üretimi Türkiye'de önümüzdeki yıllarda birçok kişiye iş imkanı sağlamaya aday bir işkoludur. Bugün organize çalışma içerisinde olan üreticiler kapasitelerini devamlı artırmakta ve aynı kalitede Çinçillayı daha ucuza yetiştirmektedirler. Temel besini kuru ot ve tahıllar olan, sincaptan biraz büyük bir hayvanın derisini 30-50USD fiyata satmak ülkemizde koyun fiyatına eş değerdedir. Çinçilla derisi ihraç malı olduğu için Türkiye ekonomisindeki olumsuz şartlardan etkilenmez.Bu yüzden birçok işkoluna göre riski daha az bir yatırımdır. Ayrıca kürkün her dönem moda olduğu ve her toplumda statü sembolü olduğu inkar edilemez.
Dört dişi ve bir erkekten oluşan bir aileden yıl içerisinde alınacak yavru sayısı gösterilen ilgiye göre 15-25 arasında değişir. Yavrular dişi-erkek olarak genellikle eşit doğarlar. Bir aileyle üretime başlamak isteyen bir üreticinin kazanç olarak bu işten tatmin olması zordur. Çünkü devamlı kapasite artırmak isteyeceğinden, ürettiği yavruları satmak yerine damızlık olarak kullanacaktır. Çinçilla üretiminden zevk alabilmek ve kazanılan paradan memnun olabilmek için üreticinin elinde en az 10 aile damızlık bulunması gerekir. Maddi gücü 10 aile birden satın almaya yetmeyen kimse az hayvanla başlayıp hedefini buna göre belirleyebilir. Yetişkin 30 aile damızlığı bulunan bir üretici ise kendisine başka iş aramaz. Çünkü ortalama yılda 600 deri üretecek ve 1500-2000USD aylık net kazanca ulaşmış olacaktır. Eğer damızlık olarak satmak isterse bu rakam üçe katlanabilir. Çinçilla üretimine bir anlamda zengin işi de denebilir. Bu işle ilgilenen kişinin sabır yönünden veya maddi yönden zengin olması gerekir. Sabırlı olup az hayvanla başlayan kişi uzun vadede bu işten iyi para kazanabilir. Amaç bir an önce üretime geçmek ve mümkün olan en kısa sürede iyi para kazanmak olursa 10 aileyle işe başlanması tavsiye edilir.
Standart bir ailenin (4dişi+1erkek) maliyeti, çiftlikten teslim ve malzeme dahil 1000USD'dir. Gerekli olan her türlü bilgiyi hayvanlarla birlikte alan üretici, isterse deri çıkarma işini kendisi de yapabilir. Ürettiği yavruları canlı satmak isteyenler Turgutlu'ya getirebilirler. En erken 8 aylık olan yavrular kalitesine göre 30-50USD fiyata değerlendirilir. Üreticinin canlı yerine derisini çıkarıp satması kendi menfaatinedir. Çünkü deri fiyatına canlı verdiği hayvanı bir başkası damızlık olarak kullanabilir.
Çinçillayla ilgili her türlü soru veya önerileriniz için beni arayabilirsiniz. Bu konuda Türkiye'de benden daha tecrübeli kimse olduğunu sanmıyorum. Üretim ortamını yerinde görmek isteyenler Turgutlu'ya gelebilir. Şu anda 500 civarında hayvanım var.